Hortensja pnąca o łacińskiej nazwie gatunkowej hydrangea petiolaris to jedyna roślina pnąca, jaką można znaleźć wśród hortensji. Na tle całej rodziny hortensjowatych wyróżnia się także wysoką mrozoodpornością. Doskonale sprawdza się sadzona w pobliżu murów, ogrodzeń, ścian czy drzew. Może być także uprawiana bez podpór – wówczas przyjmuje pokój płożący i staje się ciekawą rośliną okrywową.
Hortensja pnąca – charakterystyka gatunku
Jest to krzew, który najczęściej dorasta do około 10 m wysokości. Jego pędy wytwarzają korzenie przybyszowe, które pozwalają na swobodne pięcie się po różnych powierzchniach, o ile nie są zbyt gładkie. Liście hortensji pnącej charakteryzują się jajowatym kształtem oraz wycinanymi brzegami. W sezonie ciemnozielone jesienią nabierają złotego odcienia. Hortensje pnące kwitną w czerwcu oraz lipcu. Pojawiają się wówczas duże, płaskie kwiatostany. Składają się na nie białe kwiaty płonne ułożone na zewnątrz oraz wypełniające środek bardzo drobne kwiaty płodne o delikatnie seledynowym odcieniu.
Hydrangea petiolaris – wymagania
Hortensja pnąca referuje stanowiska półcieniste lub cieniste, osłonięte przed wiatrami. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych o umiarkowanej wilgotności oraz lekko kwaśnym lub kwaśnym odczynie pH. Hortensja pnąca nie lubi gleb zbyt zwartych i ciężkich. Nie powinna być także sadzona na terenach o wysokiej zawartości wapna, ponieważ prowadzi to do wystąpienia chlorozy.
Hortensja pnąca – sadzenie i rozmnażanie
Sadzonki zakupione w pojemnikach można wysadzać w czasie całego sezonu wegetacyjnego, choć najkorzystniejsze pozostają miesiące od początku kwietnia do połowy sierpnia.
Przygotowując dołek do zasadzenia krzewu, należy pamiętać, by jego średnica była dwukrotnie większa od bryły korzeniowej rośliny. Nie powinien znajdować się bezpośrednio obok drzewa czy muru wybranego na podporę pnącza, ponieważ hortensja będzie narażona na braki wody. Znacznie lepiej posadzić ją w niewielkim oddaleniu, a później skierować w stronę oparcia. Gleba na dnie dołka powinna być dobrze spulchniona. Można ją wymieszać z ziemią do różaneczników. Po przysypaniu hortensję pnącą należy podlać, a także warto pomyśleć o wyłożeniu ściółki, by wilgoć zbyt szybko nie odparowała.
Możliwa jest również uprawa hortensji pnącej na balkonie. Wybierając wówczas donicę, należy kierować się proporcjami dotyczącymi przygotowania dołka. Ważne jest, by jej dno miało otwory, ponieważ hortensje bardzo nie lubią zastojów wody.
W uprawie amatorskiej najlepszą metodą rozmnażania hortensji pnącej są odkłady. Wiosną boczne pędy należy przygiąć do ziemi a ich środkową część pozbawić liści. Warto także usunąć fragment kory. Tak przygotowany odkład zasypuje się w przygotowanym płytkim rowku, dbając o zachowanie stałej wilgotności. W czasie sezonu pęd ukorzeni się, więc jesienią lub wiosną kolejnego roku można odciąć go od krzewu macierzystego i posadzić w docelowym miejscu.
Hortensja pnąca – pielęgnacja
Uprawa hortensji pnącej nie jest skomplikowana i poradzi z nią sobie nawet początkująca osoba. Najważniejsze jest, aby pamiętać o regularnym podlewaniu, ponieważ jest to krzew wrażliwy na susze. Szczególnie w uprawie pojemnikowej.
Istotne jest również nawożenie, zwłaszcza hortensji oplatających drzewa. Najlepiej jest stosować dobrze rozłożony kompost, obornik lub nawozy przeznaczona dla hortensji. Nawozy uniwersalne nie są dobry wyborem, ponieważ zawierają sporo wapnia. Ostatnią dawkę substancji odżywczych powinno się podać roślinie w połowie lipca, by mogła przygotować się do zimy.
Hortensje pnące nie wymagają cięcia, które w większości przypadków wydaje się najbardziej skomplikowane. Jeżeli jednak gdy rozrasta się zbyt mocno i chcemy skrócić jej pędy, bezpiecznie można to zrobić wczesną jesienią po zakończeniu kwitnienia.